Mensur şiir, ölçü, uyak ve dize gibi geleneksel şiir unsurlarını taşımayan, ancak şiirsel nitelikleri (duygusal yoğunluk, imgesel anlatım, ritim, ahenk vb.) koruyan, düzyazı şeklinde yazılmış edebi bir türdür. Temelde düzyazı formunda olmasına rağmen, şiirsel bir içeriğe ve anlatıma sahiptir.
Mensur şiirde, şair/yazar kendini daha serbest bir şekilde ifade etme imkanı bulur. Duygularını, düşüncelerini, hayallerini ve izlenimlerini, klasik şiirin katı kurallarına bağlı kalmadan, daha özgür bir üslupla yansıtır.
Özellikleri:
Ölçü ve Uyak Yokluğu: Geleneksel şiirde bulunan vezin ve kafiye gibi unsurlara yer verilmez.
Şiirsel Nitelikler: Duygusallık, imgeler, ritim, ahenk ve yoğun anlatım gibi şiirsel özellikler korunur.
Düzyazı Biçimi: Düz yazı şeklinde, paragraf ve cümlelerle oluşturulur.
Serbest İfade: Şair/yazar, duygularını ve düşüncelerini daha serbest bir şekilde ifade eder.
İmgesel ve Sembolik Anlatım: Anlatımda sıklıkla imgelere, sembollere ve mecazlara başvurulur.
Mensur şiir, şiir ve düzyazı arasındaki sınırları bulanıklaştıran bir tür olarak kabul edilir. Bu tür, özellikle 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında, geleneksel şiire bir tepki olarak ortaya çıkmıştır.
Önemli Kavramlar (Linkler):
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page